Mozambique
Hallo allemaal!
Inmiddels hebben we weer vanalles meegemaakt en we zullen jullie met dit verhaal even updaten.
We waren in het vorige verhaal vergeten te vertellen dat Anke niet zo goed tegen malariapillen kan en met te dikke rode en dichte ogen naar een hospital moest. Nu heeft ze andere malariapillen en een complete apotheek om te overleven... Wat nog cooler is dat Anke nu een medisch dossier heeft in Swaziland. (Een kartonnetje met een blaadje aan een touwtje met haar naam erop.)
In het vorige verhaal vertelden we dat we in de bus naar Maputo zaten, dus daar gaat het verhaal verder...
Tussen alle eieren, broden en aardappels hebben we een goede, maar ook vooral lange reis gehad. Bij de grens met Mozambique moesten we erg lang wachten... Wat een corrupte bende daar zeg! De hele bus moest geld inleggen zodat ze onze baggage niet zouden doorzoeken. Dat hebben we dus maar gedaan, anders zou het ons drie uur kosten voor we weer verder konden.
s'Morgens kwamen we aan in Maputo en dat was wel even schrikken. Wat een drukte, wat een vuil en wat een mensen op straat. Echt een pauperstad om het kort door de bocht te zeggen.
Eenmaal aangekomen droop het zweet van ons af. Vanuit het regenachtige Zwaziland naar een tropisch Maputo... Dat is nog al een verschil! Om het allemaal nog leuker te maken, toen we ingecheckt waren in het hostel zagen we op onze kamer de tassen liggen van onze voormalige reisgenoten. Er gezellig zijn we er dus weer samen op uit geweest. Anke en ik wilden naar een info centrum, maar die bleek verdwenen te zijn... Na een lange wandeling door de stad bleek ook het andere info centrum de benen te hebben genomen. Daarom hebben we daarna de hele stad doorgekrost in een tuc tuc. Bij een grote groente/noten/haar en andere spulletjes markt uitgekomen waar we de lekkerste mango's ooit hebben ingeslagen.
De volgende morgen zijn we, alsof het geen vakantie was met een minibus naar Tofo gegaan. Er kwam al een bijna volle bus aan, maar na lang puzzelen zaten we allemaal en onze bagage kon ook nog mee. Als klap op de vuurpijl reden we ook nog eens een wijk in om big mama met al haar bagage op te halen.... 'Gaat nooit passen!' riepen we met z'n allen.... Maar raad eens? Het paste... Dus een rit van 9 uur met 29 man in een minibus. Erg gezellig, warm en plakkerig. Onderweg konden we alles wat we wilden door de ramen van de bus kopen en na twintigduizend keer stoppen kwamen we uiteindelijk in het geweldige en tropische Tofo aan.
Kot zullen we even vertellen wat we hier allemaal hebben meegemaakt, we kunnen er wel een boek over schrijven...
We hebben een snorkeltrip gedaan waarin we met whale sharks hebben gesnorkeld. Die zijn groot en indrukwekkend. Australiers ontmoet met wie we een topavond hebben gehad. Gedoken bij het manta reef, waar geen manta's waren, maar wel andere mooie kleine en grote vissen en... dolfijnen gespot onder water. Vrienden geworden met een stel duikleraren en een feestje op het dak van hun huis gehad. De lokale rum tipo tinto kon hier niet ontbreken. We hebben geprobeerd didgerido te spelen (hoe je dat ook schrijft) maar dat ging niet zo goed.
Ook nog 2 andere duiken gemaakt waarin we in totaal 9 manta's hebben gezien. Wat een indrukwekkende beesten!!!Als een stoomboodvliegtuigschip zeilen die beesten door het water. (kunt misschien even googelen om te kijken wat we hier mee bedoelen...)
Kerst vieren aan de andere kant van de wereld in de hitte is niet echt kerst moeten we zeggen, dit hebben we dus een beetje gemist. Wel is Margreet eerste kerstdag, midden in de nacht met 3 anderen vast komen te zitten midden op een zandweg.... Midden in een tropisch storm met te veel regen hebben we een uur vastgezeten, gedanst in de regen en uiteindelijk de auto uitgegraven... Een kerst om nooit meer te vergeten!
Met een interliner zijn we weer terug gegaan (jammer genoeg) naar Maputo teruggegaan om daar de lokale markt leeg te kopen. Nu weer onderweg naar Johannesburg voor nog meer avonturen.
Reacties
Reacties
Je weet toch, in afrika is een minibus NOOIT vol......
wow die manta's... ik wil ook.....
benieuwd wat er nu op de planning staat...
Nou dames de reis zit er bijna op, wat hebben jullie toch veel mee gemaakt. Lees elke keer met verbijstering wat jullie beleven.
Daarom zien we uit naar jullie verhalen.
Geniet nog ff van de laatste 15 dagen.
Ps. maggie, Ron die mist je nu al aardig:p
Greets Evert-Jan
Nou nou, wat leuk zeg!!! Geniet van de laatste 15 dagen!!
\Wwat een avontuur, whalesharks spotten lijkt mij fantastisch!!!
En kerst daar was zeker anders als de witte kerst hier!
knuf
Vrolijke kerst hebben jullie al achter de rug en nu over een uur 2011. Maak er een mooie start mee daarginder en tot gauw. Zal blij zijn je weer te zien. Kus van Annemiek
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}