De eerste volle werkweek

Hallo allemaal!

Brrr, laten we maar beginnen dat het hier heel koud is... Daarmee help ik jullie waarschijnlijk uit de droom van Afrika als subtropisch. Dat gaat sowiezo niet gebeuren, maar van mij mag het snel iets warmer gaan worden! Dikke truien aan en de juffen bij Agape dragen mutsen op in de klas. Hier mag dat, want ze doen hier niet aan verwarming, ook niet in ons appartement. Om 7 uur 's avonds is het hier pikkedonker en daarom drinken we errug veel thee en doen we veel spelletjes. Iemand een chiliboon voor een tuinboon ruilen? (de echte bonanza spelers snappen dit..)

Zo, genoeg praatjes, we zullen jullie eens wat hoogtepunten vertellen uit de week die alweer bijna voorbij is. Anke werd even voor het blok gezet deze week. We zaten in een kring in de klas en Anke mocht voor ons gaan bidden, in het Engels. Tja, wat zeg je dan ook al weer allemaal... en vooral, hoe sluit je af als je niets meer weet te melden? Met amen misschien? Was erg grappig.

Margreet werd heel vriendelijk begroet door een mevrouw uit het bejaardetehuis. Ze pakte haar polsen vast en zei: “jy mooi meisie.” Hier was ik het natuurlijk mee eens, maar een verpleegster kwam aanstormen, rukte deze mevrouw weg, duwde haar bruut haar kamer in, deur dicht en we hoorden keihard PETS...

Er wordt hier wel anders met mensen omgegaan hoor, das wel even wennen. Aan de ene kant zijn mensen heel vriendelijk en lief, aan de andere kant heel streng. Mensen worden hard gestraft, zo ook de kindertjes in de klas. Ze doen heel veel met de kindertjes, zo ook proberen ze veel therapie te doen, maar helaas niet altijd zoals het hoort. Zo ook een behoorlijk spastisch meisje. Ze gingen met haar oefenen, maar ze kreeg op haar kop omdat ze zo stijf was. Dit terwijl ze zo snel met haar bewegen dat het spasme wel groter moet worden! Dit zijn wel lastige dingen, maar hopelijk kunnen we hier in de loop van de tijd wat in verbeteren.

We zien hier ook wat er gebeurd als kinderen of ouderen geen fysiotherapie krijgen. Extreme vergroeiingen, bijvoorbeeld kinderen in zitstand en in het bejaardentehuis veel vergroeide vingers en mensen die totaal niets meer kunnen omdat ze nooit meer uit de stoel komen, terwijl er zoveel meer uit te halen valt en viel... Ook de hygiëne valt behoorlijk tegen, allebei flink verkouden dus! De taal gaat aardig, gesprekken in het engels, maar ook in het Afrikaans.. Jy ons gaan leer Afrikaans, ons jy gaan leer loop, nie alleen sit nie!

Tijdens stage leren we ontzettend veel, maar daarnaast zijn de weekenden voor leuke dingen! Vorig weekend zijn we weer in Kaapstad geweest. Hier zijn we naar de Slave Lodge geweest, een tehuis en handelsplek voor slaven in de tijd van de VOC. Dit was interessant en onbegrijpelijk hoe mensen met elkaar omgingen. Ook was hier een presentatie over Nelson Mandela en wat hij heeft bereikt. Nu snappen we beter waarom hij zo'n ontzettend groot man is en waarom je tijdens gesprekken steeds weer zijn naam hoort vallen. Hierna zijn we naar green market square geweest. Wat een leuke spullen! Voor we naar huis gaan maken we hier nog even ons geld op, als we nog iets over hebben.....

Ook zijn we naar de Bo-Kaap geweest, een Islamitische wijk in Kaapstad met zuurstok gekleurde huisjes. Hoezo mag je in Nederland niets vanwege het straatbeeld... Is hartstikke gezellig!

Natuurlijk ook weer de dansvloer onveilig gemaakt met een heel stel studenten.

Zondags zijn we naar Waterfrond geweest, ook weer een wijk in Kaapstad. Hier even rondgekeken, wat een luxe allemaal! Hier vertrok ook de boot naar Robbeneiland. Hier een tour in een bus langs allerlei cellencomplexen gedaan en door een klein dorpje voor de staf gereden. Vervolgens nog in een cellencomplex geweest waar we een rondleiding kregen van een exgevangene, oftewel, een vroegere crimineel... Natuurlijk ook de cel van Nelson Mandela gezien, in een complex voor politiek gevangen. Onvoorstelbaar hoe klein allemaal en als je meer weet over de geschiedenis en je beseft hoe kort geleden dit allemaal was gaat het helemaal je pet te boven!

Naast alle cellen natuurlijk ook genoten van het uitzicht op Kaapstad en de Tafelberg.

Houden jullie ons up-to-date over het thuisfront? Jullie reacties zijn erg leuk om te lezen!

Groeten Anke en Margreet

Cape Town en Projecten

Hallo allemaal

Weer een update van al onze belevenissen!

Vrijdag zijn we met de gehele groep en een bus naar Kaapstad geweest. Met een bus door de stad wezen touren, handig voor de coördinatie, maar minder leuk dan zelf rondwandelen!

We zijn naar het District Six museum geweest. Dit was een wijk in Kaapstad die tijdens de apartheid helemaal is platgewalst. Dit wil zeggen, alles van zwarte mensen moest weg, wat blank was mocht blijven. Een man die dit alles had meegemaakt vertelde ons over deze tijd.

Daarna zijn we door Bo-kaap gereden, allemaal gekleurde huisjes, erg leuk om te zien. Daarna hebben we bij Mzoli’s gegeten. Dit is een tent midden in een township. Erg gezellig en errug veeeel vlees….. Je koopt hier je vlees en dat wordt dan voor je gebraaid en… ETEN MAAR. Het komt er op neer dat je schalen vol vlees hebt. Geen groeten of sla alleen vlees en bier. Mensen in Zuid-Afrika eten zoveel vlees, geen wonder al die big mama’s hier…Anke als vegetariër in Zuid-Afrika, een avontuur opzich. (Zie foto’s)

Na alle oriëntatie zijn we met 13 man Kaapstad in gegaan. Eerst op zoek geweest naar een hostel. Dit was zo gepiept, midden in Longstreet! Dit is een chaotische te drukke, maar hele gezellige straat vol uitgaansleven. Hier zijn we wezen eten en natuurlijk wezen stappen. En hard dat we hebben gedanst!

De volgende dag hebben we sight seeing gedaan. In het South-africa museum geweest en door de botanische tuinen gelopen. Erg mooi en links en rechts zie je dan grote wolkenkrabbers een leuk contrast. In deze tuinen was een protestdemo van de Khoisan bezig. Zij strijden voor hun rechten in Zuid-Afrika. Ze worden namelijk gezien als kleurlingen terwijl zij een van de oudste volkeren uit Zuid-Afrika zijn. Hier is namelijk het beleid dat zwarten, ondanks kwalificaties en diploma’s voorgaan in het arbeidsproces. Hier kun je zien dat de apartheid nog vele sporen heeft!

Karin(coördinator van het gehele project) had vertelt dat we bij Charlies Bakery’s langs moesten gaan dus wij daarheen. Dit gebouw is van buiten zelf net een taartje en van binnen kom je spontaan 5 kilo aan van alle lekkere taartjes. Terwijl we daar zaten kwamen de mooiste taarten langs voor allerlei feestjes. Na dit lekkere eten en even over de marktjes gelopen. Margreet ging op zoek naar een zonnebril maar na 100 blingbrillen op haar neus te hebben gehad toch geen gevonden en dus een goede reden om weer naar huis te gaan.

Zondag was onze eerste dag niets, dus moesten we wat verzinnen… Dus hop in de auto met onze huisgenoten en naar het strand! Heerlijk uitgewaaid op Gordons Bay, even laten bezinken wat er die week allemaal was langsgekomen.

Maandag op bezoek geweest bij alle projecten. Schooltjes, crèches, bejaardentehuis. Erg leuk om te zien waar iedereen naartoe gaat. Dinsdag zijn we naar ons project gegaan. De crèche heet AGAPE. Hier hebben ze een klasje waar 18 kinderen in zitten met een handicap. Dit van 0 tot 15, gewoon allemaal bij elkaar! Niet alle kinderen waren er maar de meeste hebben we gezien. Kinderen met een open ruggetje, hersenaandoeningen (zoals vital alcohol syndrom) en een kindje met het syndroom van down. Hier werden we meteen bedolven door alle kindertjes, je voelt je welkom! Er werd gezongen en gedanst en we moesten dieren nadoen. Anke moest een konijn nadoen en iedereen begon te lachen. Vervolgens probeerde Big Mama dit na te doen…. jullie krijgen misschien een idee hoe dit eruit zag. Het leuke was dat alle kinderen uit hun rolstoel werden geplukt en op een matje het hardst meededen. Margreet kreeg nog een bodyattack van een kindje met zwaar overgewicht, mega leuk.

Vandaag zijn we naar Huize Zilverjaren geweest. Dit is een bejaardencentrum en hier kunnen we heeeel veel doen. We hebben meteen een lijst met namen gekregen van mensen die hier fysiotherapie nodig hebben.

Nu nog een plan schrijven en een presentatie geven en dan kunnen we eindelijk echt aan de slag. We hebben er zin in!

Groeten Anke en Margreet

Ps: Nog een update van adres in Grabouw....

Etzenhofbuilding appartment 1
Mainroad 34
7160 Grabouw
South Africa

Braaien en survival

Ja, daar zijn we weer!

Zondag zijn we naar Paddy, onze site coördinator, geweest voor een braai bij hem thuis. Een braai is eigenlijk een BBQ maar dan heb je 2 ijzeren rekken en hiertussen leg je vlees. Nu is het niet zo dat je 2 of 3 stukjes op de braai legt maar hier doen ze dat gewoon met 20 kippetjes tegelijk. Wij waren er namelijk niet alleen, maar ook tantes, neven, nichten, oma enz. erg leuk om te zien hoe dat hier gaat mensen zijn zeer gastvrij.

Vlees eten is hier dan ook zeer normaal, dus anke met haar vegatarisch zijn wordt non-stop nogal raar aangekeken.

Maandag zijn we naar Kaapstad gereden in een lange witte colonne van 10 witte Toyota yarissen (onze huurauto’s) het was een mooi gezicht. In Kaapstad zijn we naar de (CPUT) universiteit gegaan waar we informatie kregen en jawel een studentenpas. We moesten door een halletje een klein kamertje binnen en hier zat een vrouw met een computer. Voor de webcame zitten lachen en je foto voor de studentenpas is gemaakt. Hoezo, moeilijk doen als het makkelijk kan.

In de avond begon ons kamp. In de auto’s naar Apple creek. Blokhutjes midden tussen de appelbomen. Helaas staan ze niet in bloei anders dan zou het echt een super mooi gezicht zijn geweest. Maar, ook nu was het heus toppie!

Dinsdagochtend begon de ochtend met een amazing street race. Met de auto zo snel mogelijk van A naar B (allemaal bedrijven). Zo leer je de omgeving goed kennen. Niet als je net zoals anke haar team verdwaald raakt in een appelboomgaard maar dat is het tweede. Die middag gingen we met een touwbrug over het water. Heerlijke regen en wind erbij maar we hebben het weer gedaan. In de avond werden onze muzikale talenten gevraagd voor de workshop jambe. Zeer leuk om met 40 man in een ruimte muziek te maken terwijl bijna niemand ooit op een jambe heeft gespeeld. (zie onze blije foto’s)

Woensdag begonnen we met een hike. Hierbij gingen we in een trekker naar een privé reservaat. Met de boot van deze mensen gingen we het water over om aan de andere kant van het meer een wandeling te maken. Het was echt prachtig!. Je zult het maar als je achtertuin hebben! Hierna zijn we in de middag gaan kajakken. Het waaide te hard dus we moesten eerste tegen in stroming in zover we konden en dan rustig terug, margreet en ik in die kajak en daar gingen we dan. Links rechts links rechts. Omdat je natuurlijk nat werd en het zo waaide waren veel studenten er snel mee klaar maar wij niet. Dus hoppa nog een keertje het was heerlijk!. Na een heerlijk avondmaal werd ook deze avond ingevuld met hiphop. Ja Ron, van deze gast kun je nog wat leren!

Nou het komt er op neer dat: Nederlanders eigenlijk niet heel goed kunnen dansen. Als we het doen eruit ziet alsof we op een paard zitten het was zeer leuk maar dit talent had toch geen van de studenten meegekregen.

Donderdag hebben we les gehad over communicatie en waar we op moeten letten tijdens de projecten. Ook waren er een aantal Zuid-Afrikaanse studenten en konden we op deze manier in contact komen en vragen stellen over verschillen tussen onze landen. Zeer leerzaam.

Zo een update vanuit ons. We hopen natuurlijk dat bij jullie daar ook alles goed gaat.

We hebben trouwens nu ook een postadres

Etzenhof building
Mainroad grabouw 7160
South africa

We hebben dit doorgekregen en je weet natuurlijk nooit of het ook daadwerkelijk klopt. Vandaar dat als je iets op de post doet laat het even weten dat kunnen we zien of het ook daadwerkelijk aankomt.

Daarnaast kun je bellen met BelBob is 8ct per minuut
0900-0709
Dan is de landcode 0027 (en dan het Zuid-Afrikaanse nummer zonder de eerste 0)

Groetjes anke en margreet

Daar zijn we dan!

Hallo allemaal!

Na een lange reis, die begon in de business class (jaja) zijn we dan eindelijk in Zuid-Afrika aangekomen! Daar werden we opgehaald en naar ons appartement in Grabouw gebracht.

Het is een erg vreemde gewaarwording om door je linkerraam een wereldstad met wolkenkrabbers te zien en door het rechter raam een stad van golfplaten. Je kunt het lezen in de boekjes, maar het echte zien doet je toch echt meer.

Ons appartement is groot en verstopt achter grote hekken. Alles voor de veiligheid. Vandaag hebben we onze eerste kaart gekocht voor elektriciteit en hopelijk hebben we vanavond warm water! We wonen samen Nick, Bart en Irene, 3 SGM studenten. Erg gezellig en leuke huisgenoten.
Grabouw is een klein plaatsje, maar wel druk en lawaaiig. Lange rijen voor het pinautomaat (op vrijdag = salarisdag) En iedereen is hier smorgens om 10 uur aan het bier.... Een andere wereld kun je wel zeggen!

Gisteravond, direct na aankomst, zijn we uit eten geweest. Tas nog niet uitgepakt, dezelfde kleren aan en errug moe.. Anke met haar knoflookpizza, niet bestemd voor goede neuzen!

We zijn nu aan het onderzoeken hoe alles werkt hier en waar we wat moeten regelen. Het is nog een beetje onwennig, maar ook dit gaat wennen.Ook dat we nu eerst rechts moeten kijken met oversteken...

Foto's online zetten is nog niet mogelijk, deze volgen nog!

We hebben allebei een Zuid-Afrikaans nummer: Bellen, sms gaat nu een stuk voordeliger!

- 0027 724954126 Anke

- 0027 767379836 Margreet

Het adres van ons appartement moeten we nog achterhalen, deze komt nog.... (dan verwachten we bakken met post)

Groeten uit het koude, natte Zuid-Afrika

Reiskriebels

Hallo allemaal!

Het is bijna zover en het begint al te kriebelen.. Overmorgen vliegen we vanaf Dusseldorf naar Dubai voor een ontbijtje.Daarnavliegen we verder naar Kaapstad.

We gaan in Grabouwals beginnend fysiotherapeut aan de slag. Het zou leuk zijn om precies te vertellen wat we gaan doen, maar dat weten we zelf nog niet helemaal. Even afwachten dus, maar zodra we meer weten laten we het jullie weten!

Groeten Anke en Margreet